l
طعم اولین بوسه ات را
جاگذاشته ام در همان شب بارانی
طعم همان مختصر رژ لبی که می زدی .
.
.
.
آن روزها آخر
دخترها و زنها با هم تفاوت داشتند
ابروهایشان پرتر بود
و لبهایشان کمرنگ تر
.
اینجا زیر دندانم ،
گوشه ی لبم ،
بعد این همه سال
چیزی باقی مانده است آیا ؟
پ ن : آلبالو ، توت فرنگی شاید نمی دانم.
1- تعطیلات به دلیل گرما یا هر دلیل دیگری خیلی خوب است .
2- قربونم بری الهی تو که میخوای تعطیل کنی زودتر بگو تا ما از چارشنبه خوشگله تا همون روز آخر رو به حد کافی استفاده ببریم و بزنیم بیرون شهر . هرچند امروز نیمچه بیرونی رفتیم . گوجه سبز و آلبالو فراوان از درخت چیده فرموده و خوردیم .
3- جام جهانی خر است !!!
4 - با توجه به اینکه الان خیلی خوابم میاد اگر این بازی فینال توی نود دقیقه تموم نشه
کلاً "فوتبال خر است !! "
پ ن : بعد از اتمام بازی نوشته خواهد شد .(شاید البته )
گاهی پراکنده گویی آفت آدم می شود . می خواهی چیزهایی را بگویی ولی آنقدر پراکنده می گویی که ارتباط منطقی بین آنها کمرنگ می شود و تو می مانی و چند خط نوشته ی از هم گسیخته که خواندنش چیزی را عاید خواننده نمی کند . فقط خط میکشی روی همه آنها یا کاغذ را مچاله می کنی و توی سطل زباله پرت می کنی . فقط به این دلیل که نتوانسته ای ارتباط منطقی لازم را برای رساندن منظورت برقرارکنی .
به بهانه ی یک کار بانکی و اداری دیروز با کمی تاخیر رفتم سرکار. قرار بود امید (یکی از دوستان ) روبروی هتل پل بیاد دنبالم . کمی زود رسیدم . صبح زود و زنده رود که علیرغم گرمای تابستان هنوز کمی آب رو به چشم می بینه .
حسرت همراه نداشتن دوربین باهام بود تا اینکه یادم اومد : " دربیابان لنگه کفش کهنه ...." موبایل رو گرفتم دستم و شروع کردم .
این ها شاید گوشه ای از زنده رود زیبا باشه .
سایه ی خودم روی سنگفرش سی و سه پل
پ ن : به لطف دعای دوستان و مرحمت جناب پروردگار مادرم بهتره . از دوستانی که لطف داشتن ممنونم .
صدایش بوی درد می داد . خدا سلامتت بدارد .
چشمم کف پایت .
.
.
.
چند عکس کودکیم . وقتی مجید چند روزه بود. و آن یکی کنار پدر که صدایش می لرزید امروز .....
بیا کنارم بنشین .
می خواهم از کار و بارم بگویم .
از کسادی بازار با تو بودن
از رونق تنهائی هایم در این روزها
از قسطهای عقب مانده بوسه هایی که به هم بدهکاریم
از تورم این بغض در گلو مانده ام
از ناپایداری در سهامی که از تو برای خودم متصور شدم
از افت قیمت من پیش چشمهایت
از ورشکستگی قلبم
بیا و دستم را بگیر
رکود بی سابقه ام را ببین
بیا که وامدار توام .
صبح تا میای در دفتر کارت رو باز کنی چشمت به این ملخ می افته و با موبایل عکسشو می گیری . بعد کم کم می ری تا حس و حالی که این تصاویر رو می سازه ....
درتندبادی که رویای بوسیدنت برپا میکند
کوچکترین ذره ای هستم که که بی پروا جابجا می شوم .
رنگ می گیرم از سرخی وسوسه
و می جوشم از داغی خیال.
هرجا که باران بارید ،
هرجا که دریا بود ،
هرجا که لبها بوسیدنی بود .
تو را به یاد آوردم .
