قلندر
مردی می آید !!!
اشتباه گفتم .
مردانگی می آید !!!!
نمی دانم فرزند شهوت است یا انسانیت . چرا که حیوانیت انسان چنین ثمره ای نخواهد داشت .
کعبه ی پوشالی پر از بت و خالی از خداوند ،
تشنه ی بت شکنی بود ،
که ابراهیم وار این بار بر دوش عمو زاده ای سوار شود و بت هایی که عرب بر نادانی خویش ساخته بود را خرد کند .
و این کعبه است که شکم از درد پاره می کند تا علی و حاملش را در دل خود جای دهد و چه قابله ای بهتر از کعبه که خود تشنه ی شمشیری برنده و دلاوری است که در تاریخ بی همتاست . درد زائیدن چه دردیست من به واسطه ی مرد بودنم هرگز نمی دانم و هرگز نخواهم فهمید اما زائیدن عصاره ی خلقت به نظرم سخت ترین کار بود . کاری که مادر به تنهایی قادر به آن نبود و به همین دلیل کعبه پاره شد تا زنی را که وجودش حاوی تمام خوبی هاست شکم در دردرون وی باز کند چرا که جایی پاکتر از این بتکده برای زاییدن علی وجود نداشت .
جسارتی که در نوجوانی به خرج می دهد تمام دلیر بودن یک شوالیه است و خضوع در برابر پروردگارش از هر صوفی بیشتر . اینجاست که به هر وجهی از این سه حرف ع ل ی نگاه می کنی تمامیت انسان بودن را می بینی و می فهمی که شیطان به چه چیزی سجده نکرده است . که به نظرم حق داشته چون اگر آدم انسان است پس علی چیست ؟
لب شمشیر راه می روم و می ترسم از این گونه نوشتن اما امروزکه زادروز علیست دلم غش میرود برای بی باک نوشتن و آنچه را که بر دلم جاریست بر کاغذ جاری کردن .
شرمم شده از اینکه آدمی در راه آمدن است که با آمدنش هیچ بودن ما رقم می خورد .
بیچاره دست تقدیر که هرچه نیرو بر زمین و زمان وارد کند دیگر جمع اضدادی چون علی را نخواهد دید و زمانه ای نخواهد آمد با درک درستی از علی .
بیچاره آنها که علی را درست نفهمیدند و خوش به حال ما که امروز آمدیم چون اگر آن روزها بودیم نفهم تر از آن عرب جاهل کوفی علی را نمی فهمیدیم . امروز لااقل بهانه ای هست .
