از پس خماری  این سالهای بی ترنم

                                    بی ترانه

                                    و بی شعور

از پس سالهای سال بی شراب

                                بی قهوه

                                بی سیگار

از پس تمام شبهای بی برف

بی چراغ

بی هم قدم

ناگهان تندباد گونه آمدی و رفتی

 

امروز اما

ترانه ،

شعور ،

 قهوه ،

 سیگار ،

 چراغ

         و برف

 

همه و همه خاطره شدند.