يادمي كنم از آن روزهاي پرهوس 

ياد مي كنم از آن دقايق نفس نفس 

 

حجم مي دهم به تو ، پشت پلكهاي بسته ام

در آغوش مي كشم

 و لمس مي كنم 

خيال پشت پلك را به يك نفس

 

خيال مي برد مرا به بوسه هاي نرم ، نرم

به لحظه هاي گرم ،گرم

                    به دستهاي بيدريغ

                                  به فرصت هميشه تنگ .

 

به ساعتي كه زود زود 

                     مي رود جلو ولي 

                               نعره مي كشد كه :" زود " !

                               " خر شدي ؟ نكن درنگ !"


چشم باز مي كنم  و باز 

خيال رفته است و من

تهي ز حجم گرم تو

و لحظه هاي رنگ رنگ .