حضور محترم خودم سلام عرض می کنم.

 

پس از عرض سلام  امیدوارم حالتان بهتر شده باشد

 

اگر جویای احوالات ما باشی

 

حالمان خوب نیست.

تکراری شده ایم

 

و گرفتار روزمرگی ( توبخوان روز مره گی)‌

 

آنقدر به سهراب و حافظ سرنزدی که مردند.

 

گفتم جوجه ها را آخر پائیز بشمارم  بعد برایت بنویسم

 

آنقدر هوا سرد شد که آنها هم مردند.

 

پدر و مادرت خوبند.

 

ولی به تو سلامی نمی رسانند.

 

چون پسر خوبی نبوده ای.

 

زیاده عرضی نیست.  جز دوری از شما.