شب نوشت
بخواب نازنینم بخواب !
آسوده بخواب که پاهایت سائیده اند ،
از سایش راه رفتن در این راه دشوار .
لختی بخواب که فرصت کوتاه است .
چه زود خواهد رسید زمان بیداریت ،
وقتی که شمارنده ی بی رحم زمان با صدای زنگش ،
و یا آفتاب با ذرات سوزانش
آرامشت را پاره پاره کنند
و راهپیمایی هر روزه ات را برایت هدیه بیاورند .
بی ربط :


+ نوشته شده در شنبه بیست و هشتم آذر ۱۳۸۸ ساعت 11:4 توسط جواد شیردل
|