در جایی شبیه به ایران 

 

فردی شبیه به یک دوست

 

چیزی شبیه به لبخند  بر لب دارد .

 .

.

.

" آهای آبی آسمان !

شراب کهنه !

آتش شهوت !

گوش عاریه ای ! . . . "

 

فعلا به شما نیازی نیست !!!!

 

 

پ ن : این شعر تبلور یک احساس است . کامنتهای سیاسی تان را جای دیگری بگذارید .