آه !

نوروز است .

لحظه ی اتمام سال و بستن پرونده ی نوروز دیروز است .

سفره ای از جنس تکرار تکررهای عمر رفته بر بادم

خوب یادم هست .

انگار دیروز است .

  آب

  آئینه

  کلام حق

  لسان الغیب

  یک جام ماهی

  یک سبد از سیب شهوت

                              سرخ اما دست نایاز.

  شش دگر از سین شروع و خاتمه هر آنچه باشد

جعبه ی جادوئی و حرافی و تزویر مجری

  روسفید و خوش زبان او

  دایره دنبک ندارد!!

بمب تحویل و دو قطره اشک از غم روی گونه .

بوسه ای تکراری و تبریک تبریک . . .

این همان تبریک نزدیکی به مرگ است !

آری آری . . .

باز نوروز است .