آخرین ساعات آدینه هست الان و باید با کسالتی هر چه تمامتر هفته ای جدید را آغاز کنیم .


پنج شنبه و جمعه ای گذشت تکراری تر از هر هفته و لیکن چند ساعتی فرصتی دست داد تا در یک نشست هنری لذت شنیدن آوای خوش موسیقی آذربائیجان را درک کنم . دو عاشق که به قول خودشان " عاشیق " بودند چند ساعتی مردم اصفهان را بهره مند کردند . علیرغم سخت گیری های حراست سالن من نیز چون سایرین مختصر عکس و فیلمی گرفتم . و در نهایت هم به لطف یکی از دوستان موفق به درک حضور و صحبتهای کوتاهی با عاشیق عمرانی شدم . و ساز زیبایش را از نزدیک دیدم . سازی با کاسه ای حجیم تر از سه تار و 10 گوشی و سیم گویا که مثل سلاح روی شانه حمایل می شد  . گاهی در اوج نواختن ها استاد گوشش را روی کاسه می نهاد و منظره ای حماسی می آفرید . در پی نوشت امیدوارم بخشهای کوتاهی از فیلم را برایتان بگذارم .


اما۲  عکس .

پ ن : کلیپ تصویری اجرا .