جشن پرشین بلاگ
چند وقتی بود که سایت پرشین بلاگ جشنواره ای رو تحت نام "انتخاب برترین وبلاگ نویس زن " راه انداخته بود و کم و بیش در وبلاگها بنر تبلیغاتش به چشم می خورد . بهتر از من شما می دونید که این چشنها نه به خاطر تقدیر از افرادی خاص که بیشتر جنبه ی تبلیغات برای سرویس دهنده ها رو داره . چیزی که عاید پرشین بلاگ میشه تبلیغات بیشتر و بالارفتن امار بازدیدها و صد البته دوستانی این وسط هستند که خودنمایی خواهند کرد .اونچه بیشتراز همه توجه من رو به خودش جلب می کرد این بود که آیا این افرادی که انتخاب خواهند شد آیا طی یک پروسه ی هدفمند انتخاب خواهند شد یا هرکس آمار بالای بازدید در وبش هست به خاطر دوستان زیادی که داره و آرایی که به دنبالش کسب خواهد کرد به رتبه های بالای جدول خواهد رسید .
من خواننده ی مطالب وبلاگ دوستانی که کسب رتبه کردند بودم کم و بیش . و بیشتر از همه خانم ویولت رو به خاطر مطالبی که در باب مشکلات بیماری ام اس و بهتر بگم درد دلهایی که می نویسند دنبال می کردم . این وبلاگ محیطی دارد که هر روز هم سر بزنید خوندنی هست .
و یا دوست خوبمون خانم الهام و مطالب متنوع که از روزی که با وبشون آشنا شدم تمام پستهاشون رو خوندم .
ولیکن چیزی که بعد از همه ی این حرف و حدیث ها می شه بهش فکر کرد اینه که به هر حال فضای جامعه با این روش اظهار عقاید آشنا شده و خوشبختانه فضا رو به جلوست . بخش اعظمی از نگارنده های وب هم زنان هستند . از دخترانی که با وب های بی محتوا و چند ماهه ( بیشتر عاشقانه و رمانتیک با انیمیشن هایی پرزرق و برق ) تا زنان فهیمی که دردهای جامعه ی دردمند خود را با ظرافتی خاص و هریک در قالبی برخی طنز برخی هجو و برخی با اعتراض بیان می کنند . و حتی زنان معروفی که به دلایلی که خود دارند تحت نامهای مستعار به نوشتن می پردازند . زنهایی که به واسطه ی شغل خود یا همسرشان مجبورند پنهان بمانند اما نمی توانند ساکت بمانند . دقت در ساختار وبلاگ های زنانه بیشتر از این مطالبی که به زعم من در فضای وب زنانه ی فارسی وجود دارد را آشکار خواهد کرد
اما در چنین فضایی وظیفه ی فرهنگی پرچمداران وبلاگ نویسی درفضای فارسی که بیشترین حجم آن را بلاگفا و پرشین بلاگ شامل می شود ارتقاءفرهنگ نوشتار تحت وب است و می توان گفت برگزاری چنین جشنهایی قدم رو به جلویی خواهد بود به شرط آنکه پروسه ی انتخاب فراتر از یک رای گیری کاربر پسند باشد . چرا که ما مردم ایران همواره ثابت کرده ایم در انتخاب ها عجول و مقطعی عمل می کنیم و در موجهایی که تشکیل می شود عمدتا دچار ضعف تصمیم گیری هستیم . پس چه بهتر که انتخاب با درصدی از رای کاربران و همچنین درصدی از رای متفکران جامعه ی وب نویس همراه باشد تا بررسی محتوا و برتری ها چشمگیر تر از آنچه هست باشد .
در پایان باید گفت در چنین فضایی جای تقدیر از این جامعه ی نویسا همچنان وجود دارد . جامعه ای که چند سالی بیشتر نیست که به حقوق خود واقف شده ولیکن باید نگران سوء استفاده های بخشی از بدنه ی خود نیز باشد .
